Dhaka jest stolicą Bangladeszu i przemysłowym centrum kraju. Dzień po dniu miliony ludzi wykonują tu najcięższe formy pracy fizycznej – dla dobra miasta i zglobalizowanej ekonomii. Film daje nam wgląd w życie codzienne licznych mężczyzn i kobiet: pracownik, który wraz ze swoimi kolegami produkuje dziennie 18 tysięcy ręcznie robionych cegieł mówi, że czasami czuje się jak maszyna. Kobieta pracuje 12 godzin dziennie z dzieckiem na plecach. Portier uważa, że ludzie są bardziej wydajni niż maszyny – skoro ktoś, kto waży zaledwie 50 kilogramów może unieść ładunek o wadze 120 kilogramów.
