Wystawa poruszała się w dwóch płaszczyznach rozumienia sacrum:
1 - jako obszaru dialogu religia-kanon-człowiek-konsekwencje, gdzie przy pomocy tekstu i symboli ukazane zostały degradacje sfery profanum, której nie sposób wywieść z obszaru
idei czyli sacrum. Prezentacja ta zawierała przetworzone wielkoformatowe zdjęcia oraz obiekt (Chlebowy Golem)
2 - jako obszar gdzie miejsce sacrum przyjmuje jednostka i jej indywidualność w opozycji do masowości i powtarzalności współczesnej kultury.